Kim jest Edward Dajczak?

Edward Dajczak to postać głęboko zakorzeniona w historii Kościoła katolickiego w Polsce, szczególnie na Pomorzu Zachodnim. Urodzony 16 lutego 1949 roku w Świebodzinie, swoje życie poświęcił służbie Bogu i ludziom. Jego droga duchowna rozpoczęła się od powołania, które doprowadziło go do święceń prezbiteratu, przyjętych 15 czerwca 1975 roku. Przez lata posługiwał jako wikariusz w różnych parafiach, zdobywając cenne doświadczenie duszpasterskie. Pracował w Kargowej, Kostrzynie nad Odrą oraz Zielonej Górze, gdzie dał się poznać jako oddany kapłan. W tym okresie pełnił również funkcję dyrektora diecezjalnego duszpasterstwa charytatywnego, a także był sekretarzem biskupa diecezjalnego Józefa Michalika, co stanowiło ważne etapy jego formacji i przygotowania do przyszłych, wyższych funkcji w strukturach kościelnych.

Wczesne lata i święcenia

Wczesne lata życia Edwarda Dajczaka, naznaczone odkryciem powołania, doprowadziły go do podjęcia drogi kapłańskiej. Po latach formacji seminaryjnej, kluczowy moment w jego życiu nastąpił 15 czerwca 1975 roku, kiedy to przyjął święcenia prezbiteratu. Ten uroczysty obrzęd otworzył mu drzwi do aktywnej posługi w Kościele, pozwalając na realizację misji głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Lata pracy jako wikariusz w parafiach takich jak Kargowa, Kostrzyn nad Odrą i Zielona Góra stanowiły fundament jego przyszłej posługi, pozwalając mu na bezpośredni kontakt z wiernymi i zrozumienie ich potrzeb.

Droga biskupia: od pomocniczego do diecezjalnego

Droga Edwarda Dajczaka w hierarchii kościelnej była procesem stopniowego rozwoju i coraz większego zaufania ze strony Kościoła. Przełomowym momentem było przyjęcie święceń biskupich 6 stycznia 1990 roku w Watykanie, z rąk samego papieża Jana Pawła II. Początkowo pełnił funkcję biskupa pomocniczego diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, gdzie jego posługa trwała nieprzerwanie od 1990 do 2007 roku. W tym czasie wykazywał się zaangażowaniem w życie diecezji, a jego kompetencje i doświadczenie zostały docenione. W latach 1990–1996 powierzono mu również odpowiedzialne stanowisko rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu, co świadczy o jego zdolnościach przywódczych i zaangażowaniu w kształcenie przyszłych kapłanów. Jego dewizą biskupią stały się słowa „Esse in Christo” (Być w Chrystusie), które odzwierciedlały jego duchowe ukierunkowanie.

Działalność Edwarda Dajczaka w diecezji

Biskup Edward Dajczak: posługa w Koszalinie i Kołobrzegu

Po latach służby jako biskup pomocniczy, Edward Dajczak objął nowe, jeszcze bardziej odpowiedzialne stanowisko. W latach 2007–2023 pełnił zaszczytną funkcję biskupa diecezjalnego diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Był to okres intensywnej pracy duszpasterskiej i administracyjnej, podczas którego biskup Dajczak kierował życiem duchowym tysięcy wiernych. Jego posługa obejmowała nadzór nad licznymi parafiami, diecezjalnymi instytucjami oraz troskę o rozwój duchowy kapłanów i świeckich. W tym czasie, jako biskup diecezjalny, miał również wpływ na kształtowanie przyszłości Kościoła lokalnego, czego dowodem jest konsekracja biskupów pomocniczych koszalińsko-kołobrzeskich: Krzysztofa Zadarkę i Krzysztofa Włodarczyka. Jego obecność w Koszalinie i Kołobrzegu była ważnym okresem dla rozwoju diecezji.

Inicjatywy i zaangażowanie

Podczas swojej wieloletniej posługi, biskup Edward Dajczak dał się poznać jako człowiek wielu inicjatyw, który aktywnie angażował się w życie społeczne i religijne. Jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych działań było współorganizowanie Przystanku Jezus podczas festiwalu Przystanek Woodstock (obecnie Pol’and’Rock Festival). Ta inicjatywa miała na celu dotarcie z przesłaniem Ewangelii do młodego pokolenia, często w trudnych i niekonwencjonalnych warunkach. Kolejnym ważnym projektem, który zainicjował, były pielgrzymki nauczycieli na Jasną Górę pod nazwą „Warsztaty w drodze”. To przedsięwzięcie miało na celu wsparcie duchowe i formacyjne dla środowiska nauczycielskiego, podkreślając rolę edukacji w duchowym rozwoju społeczeństwa. Biskup Dajczak zawsze starał się być blisko ludzi, odpowiadając na ich potrzeby i troski, co potwierdzają jego liczne wypowiedzi dotyczące ważnych wydarzeń i wyzwań stojących przed Kościołem i społeczeństwem.

Rezygnacja biskupa Edwarda Dajczaka

Przyczyny odejścia: zdrowie i depresja

Decyzja o złożeniu rezygnacji z urzędu biskupa diecezjalnego przez Edwarda Dajczaka, podjęta 2 lutego 2023 roku, była głęboko przemyślana i wynikała z trudnych okoliczności osobistych. Główną przyczyną odejścia był zły stan zdrowia, który znacząco utrudniał dalsze pełnienie obowiązków. W szczególności biskup Dajczak zmagał się z depresją, która nasiliła się po trzykrotnym zakażeniu wirusem COVID-19. Choroba ta, oprócz fizycznych dolegliwości, miała również poważny wpływ na jego kondycję psychiczną, utrudniając codzienne funkcjonowanie i pełnienie odpowiedzialnej roli biskupa diecezjalnego. Ta trudna sytuacja zdrowotna skłoniła go do podjęcia decyzji o ustąpieniu ze stanowiska, aby móc skupić się na regeneracji i leczeniu.

Przejście na emeryturę i dalsze losy

Po złożeniu rezygnacji z urzędu biskupa diecezjalnego, Edward Dajczak przeszedł na zasłużoną emeryturę. Decyzja ta, choć trudna, pozwoliła mu na skupienie się na swoim zdrowiu i powrocie do pełni sił. Jako biskup senior, nadal pozostaje częścią wspólnoty kościelnej, choć jego rola ulega zmianie. Po ustąpieniu z funkcji, jego życie nabrało nowego rytmu, z możliwością poświęcenia większej uwagi sprawom osobistym i duchowym. Mimo trudności zdrowotnych, jego zaangażowanie w sprawy Kościoła i troska o wiernych pozostały niezmienione. W uznaniu jego długoletniej i oddanej służby, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2023 roku, co jest znaczącym wyrazem docenienia jego pracy na rzecz społeczeństwa i Kościoła. Wcześniej, w 2007 roku, otrzymał również Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego.

Dziedzictwo biskupa seniora

Dziedzictwo biskupa seniora Edwarda Dajczaka jest wielowymiarowe i pozostawiło trwały ślad w historii diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej oraz w życiu wielu ludzi. Jego posługa biskupia, trwająca przez lata, charakteryzowała się głębokim zaangażowaniem duszpasterskim i troską o rozwój duchowy wiernych. Jako biskup diecezjalny, kierował diecezją w sposób, który miał na celu umacnianie wiary i budowanie wspólnoty. Jego inicjatywy, takie jak Przystanek Jezus czy pielgrzymki nauczycieli, świadczą o jego otwartości na nowe formy ewangelizacji i zaangażowaniu w dialog ze współczesnym światem. Dewiza biskupia „Esse in Christo” doskonale podsumowuje jego drogę życiową – dążenie do głębokiego zjednoczenia z Chrystusem i życia zgodnie z Jego Ewangelią. Mimo trudności zdrowotnych, które doprowadziły do jego rezygnacji, jego duchowe i duszpasterskie dziedzictwo pozostaje inspiracją dla wielu. Jego herb, zawierający symbole nawiązujące do herbu Kołobrzegu oraz symbole maryjne i chrystologiczne, jest wizualnym odzwierciedleniem jego posługi i przywiązania do tradycji Kościoła.